กฎแรงดึงดูด：วงจรธรรมชาติของล้อยักษ์ของชีวิต，จุดเริ่มต้นของการค้นหาความมหัศจรรย์

วงจรธรรมชาติของล้อยักษ์ของชีวิต，จุดเริ่มต้นของการค้นหาความมหัศจรรย์
       ความปรารถนาของคุณจะเติมน้ำที่มีชีวิตลงในกระแสแห่งชีวิต
       ทุกความคิดสั่นสะเทือน、รังสีและดึงดูดสัญญาณที่เข้ากันได้กับความถี่。ปรากฏการณ์นี้，เรียกว่ากฎแห่งแรงดึงดูด。ตามกฎของแรงดึงดูด，ประเภท isomeric ดึงดูด。ดังนั้น，คุณสามารถพิจารณากฎแรงดึงดูดที่ทรงพลังนี้เป็น“ผู้จัดการของจักรวาล”，ในสายตาของเขา，ความคิดที่คล้ายคลึงกันทั้งหมดสร้างเสียงสะท้อน。
       ทุกคนที่อาศัยอยู่ในจักรวาลนี้，ไม่ต้องสงสัยเลย，ทุกคนมีความสามารถและพรสวรรค์ที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง，ทุกคนมีจุดเริ่มต้นที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเองในการตระหนักถึงคุณค่าของชีวิต。เมื่อชีวิตขับเคลื่อนความคิดหรือความปรารถนาใหม่ๆในหัวใจของบุคคล，แล้วมันจะค่อยๆ กลายเป็นจริงภายใต้การเรียกร้องของพลังแห่งธรรมชาติและกฎแห่งแรงดึงดูด。
       ฉากดังกล่าวเป็นเหมือนก้อนหินกลิ้งลงมาจากยอดเขา，ตั้งแต่วินาทีที่ม้วนลง，ไม่จำเป็นต้องมีแรงจูงใจและความช่วยเหลือเพิ่มเติม，กลิ้งขึ้นไปบนเชิงเขาอย่างเป็นธรรมชาติ。ทุกความปรารถนาของคุณ，ไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่，ทั้งหมดสามารถฉีดน้ำที่มีชีวิตเข้าสู่กระแสชีวิต，และคุณเพียงแค่ต้องลงไปในแม่น้ำ，พัฒนาตัวเองตามความถนัดของตัวเอง，อยู่เหนือพันธนาการของหัวใจอย่างต่อเนื่อง，มุ่งสู่ความปรารถนาที่สูงขึ้น，แล้วคุณจะไม่สนใจดวงอาทิตย์ในชีวิตของคุณ，และการจมหายไปในความรุ่งโรจน์ของผู้อื่น。
       นานมาแล้ว，เคยมีนกน้อยสามตัว，พวกเขาเกิดมาด้วยกัน，เติบโตมาด้วยกัน，รอจนกว่าขนนกจะอวบอิ่ม，หาสถานที่สร้างครอบครัวร่วมกัน。
       พวกมันบินผ่านภูเขาสูง、แม่น้ำและป่า，บินไปยังเนินเขา。นกน้อยตกใส่ต้นไม้ กล่าวว่า：“ดีจังที่นี่，สูงจริง。พวกคุณดู，ฝูงไก่ เป็ด วัว แกะ，แม้แต่ Chirima ที่มีชื่อเสียงยังมองฉันด้วยความอิจฉา。สามารถอาศัยอยู่ที่นี่ได้，เราน่าจะพอใจ。”มันตัดสินใจที่จะอยู่ที่นี่，ไม่ต้องบินไปข้างหน้าอีกต่อไป。
       นกน้อยอีก 2 ตัวส่ายหน้าด้วยความผิดหวัง พร้อมกล่าวว่า：“ในเมื่อคุณพอใจแล้ว，แค่อยู่ที่นี่，เรายังอยากขึ้นไปดูที่สูง。”
       นกน้อยทั้งสองยังคงบินต่อไป，ปีกของพวกมันแข็งแรงขึ้น，ในที่สุดก็บินไปสู่เมฆที่มีสีสัน。หนึ่งในนั้นมึนเมา，ช่วยไม่ได้ที่จะร้องเพลง，มันพูดด้วยความกระหยิ่มยิ้มย่อง：“ฉันไม่อยากบินอีกแล้ว，สามารถบินขึ้นเมฆได้ในชาตินี้，ก็คือความสําเร็จที่ยิ่งใหญ่ที่สุด，คุณไม่คิดว่ามันน่าทึ่งมากแล้วเหรอ？”
       นกอีกตัวหนึ่งพูดอย่างอารมณ์เสีย：“ไม่，ผมเชื่อมั่นว่ามันต้องมีขอบเขตที่สูงกว่านี้。น่าเสียดายที่，\#ตอนนี้ฉันก็ได้แต่ตามลำพัง\#。”
       พูดจบ，มันกระพือปีกและทะยาน，สู่ท้องฟ้า，สู่ดวงอาทิตย์，บินด้วยความดื้อรั้น……
       สุดท้าย，นกน้อยที่ตกลงบนต้นไม้กลายเป็นนกกระจอก，สิ่งที่เหลืออยู่ในเมฆกลายเป็นห่านป่า，ผู้ที่บินไปยังดวงอาทิตย์ได้กลายเป็นนกอินทรี。
       นกกระจอก、ห่านป่าและเหยี่ยวตัวผู้，ทำไมชะตากรรมของพวกเขาจึงแตกต่างกัน？คำตอบที่ชัดเจนคือ：พวกเขาแต่ละคนมีความปรารถนาที่แตกต่างกัน。นกกระจอกพอใจกับยอดไม้，โลกของมันจึงสูงเพียงไม่กี่เจ้าอาวาส；ห่านป่าพอใจเมฆ，มันจึงไม่สามารถบินออกมาจากการพันกันของเมฆหมอกได้；อินทรีจอมพลังแสวงหาอย่างไม่ลดละ，มุ่งมั่นให้สูงสุด，โลกของมันจึงขยายไปสู่จักรวาล。นกสามตัวมีความต้องการที่แตกต่างกันสำหรับภาพชีวิต，ดังนั้นโชคชะตาสุดท้ายก็แตกต่างกัน。ตอนนี้，ถามตัวเอง：“ชะตากรรมของนกสามตัว，นกตัวไหนที่ฉันเป็น？ภาพชีวิตแบบไหนที่ฉันคาดหวัง？”
       โดยเนื้อแท้แล้ว，ชีวิตมนุษย์เป็นพลังงานแห่งความคิด。คุณอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริง，ความปรารถนาใหม่ ๆ เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง，แล้ว，หลังจากรู้สึกเรียกภายใต้ผลของกฎแรงดึงดูด，จะช่วยให้คุณบรรลุสิ่งที่คุณต้องการ。อย่ากังวลกับมูลความจริง สวรรค์และโลกกังวลว่าตัวเองจะไม่สามารถฝึกกฎแรงดึงดูดได้。ต้องรู้，กฎของแรงดึงดูดนั้นไม่จำเป็นต้องฝึกฝนเลย，ไม่สามารถปฏิบัติได้เช่นกัน，กฎนี้มีมานานแล้วในการดำเนินงานของทุกสิ่งในจักรวาล。เช่นเดียวกับกฎของแรงโน้มถ่วงที่ไม่ต้องปฏิบัติ，ทุกสิ่งบนโลกเป็นไปตามกฎของแรงโน้มถ่วง，ตลอดเวลา“การปฏิบัติ”มัน。กฎแรงดึงดูดก็เหมือนกัน。แม้จะเพิกเฉยต่อการมีอยู่ของกฎหมาย，มันจะตอบสนองคุณด้วย，เติมเต็มความปรารถนาของคุณ。
       ดังนั้น，สิ่งที่เราจะทำคือ，มากกว่าความปรารถนาของคนอื่น，พยายามให้มากขึ้น，เพื่อดึงดูดสิ่งต่างๆมากขึ้น，และผลักดันให้วงล้อยักษ์ของชีวิตเดินหน้าอย่างต่อเนื่อง。
       ไม่น่าจะมีปาฏิหาริย์เกิดขึ้นได้หากไม่เชื่อในปาฏิหาริย์
       เราเชื่อว่าปาฏิหาริย์จะเกิดขึ้นกับตัวเอง，เพียงแต่เชื่อและติดตามอยู่ตลอดเวลา，ความคิดถึงจะดึงเงื่อนไข ที่จะทำให้เกิดปาฏิหาริย์นี้ มาอยู่รอบตัวเรา，เราถึงจะสร้างปาฏิหาริย์。ดูผู้ที่ทำสถิติกินเนสส์เวิลด์เรคคอร์ด，ก่อนจะสร้างปาฏิหาริย์ทำลายสถิติของคนอื่นหรือตัวเอง，เชื่อมั่นในตัวเองก่อนเสมอว่าสามารถทำได้。ที่กล่าวว่า，เชื่อเรื่องปาฏิหาริย์，ถึงจะสร้างปาฏิหาริย์！
       โฆษณาดังกล่าวในหนังสือพิมพ์ในสหรัฐอเมริกา：“หนึ่งดอลลาร์เพื่อซื้อรถลีมูซีน。”แฮร์รี่เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งเมื่อเห็นโฆษณา：“วันนี้ไม่ใช่วันเอพริลฟูล！”แต่，เขายังคงมีเงินดอลลาร์，ค้นหาตามที่อยู่ที่ระบุในหนังสือพิมพ์。ด้านหน้าของวิลล่าที่สวยงามมาก，แฮร์รี่ เคาะประตู。หญิงสาวผู้สูงส่งเปิดประตูให้เขา，หลังจากสอบถามถึงความประสงค์ที่จะมา，หญิงสาวพาแฮร์รี่ไปที่โรงรถ，ชี้ไปที่รถหรูใหม่เอี่ยม พร้อมกล่าวว่า：“喏喏，มันคือมัน。”
       ความคิดแรกที่แวบเข้ามาในหัวของแฮร์รี่：“มันเป็นรถที่ไม่ดี。”เขาพูดว่า：“คุณนาย，ฉันสามารถลองรถ？”“แน่นอน ได้！”แฮร์รี่จึงขับรถไปรอบ ๆ，ทุกอย่างปกติ。“รถคันนี้ไม่ใช่ของที่ขโมยมา？”แฮร์รี่ขอให้ตรวจสอบภาพถ่ายรถ，วัยรุ่น ผู้หญิง เอา เขา แสดง。แฮร์รี่จ่ายเงิน 1 ดอลลาร์。ขณะที่ตนกำลังขับรถออกไปทาง，ยังคิดไม่ออก。เขาพูดว่า：“คุณนาย，คุณช่วยบอกฉันได้ไหมว่าทำไม？”
       หญิงสาวถอนหายใจ，เขาพูดว่า：“อนิจจา，พูดความจริงกับท่านเถอะ，มันเป็นของที่ระลึกของสามีฉัน。เขาทิ้งมรดกทั้งหมดให้ฉัน，มีเพียงรถเก๋งคันดังกล่าวเท่านั้น，มันเป็นของเมียน้อยของเขา。แต่，เขาให้สิทธิในการขายรถคันนี้กับฉัน ในพินัยกรรม，เงินที่ขายมอบให้กับเมียน้อยของเขา--ดังนั้น，ฉันตัดสินใจขายมัน，หนึ่งดอลลาร์ก็โอเค。”แฮร์รี่รู้แล้ว，ตนขับรถเก๋งกลับบ้านอย่างมีความสุข。บนถนน，แฮร์รี่พบกับเพื่อนของเขาทอม。ทอมสงสัยถามถึงที่มาของรถเก๋ง。เมื่อแฮร์รี่พูดจบ，ทอมทรุดตัวลงบนพื้นทันที：“อ้า，พระเจ้าช่วย，ฉันเห็นโฆษณานี้เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว！”
       อะไรก็เกิดขึ้นได้。บรรดาผู้ที่แม้แต่ปาฏิหาริย์ก็ไม่อยากจะเชื่อ，จะได้รับปาฏิหาริย์ได้อย่างไร？เรายอมรับ，จริง ๆ แล้วมีปาฏิหาริย์มากมายที่ทําให้เราไม่น่าเชื่อ，แต่มันยังไม่เกิดขึ้นในสังคมมนุษย์เหมือนเดิม？เช่น，ก่อนหน้านี้ผู้คนคิดว่าข้อมูลต้องพึ่งพาม้าที่ดี、โพสต์ ฯลฯ เพื่อส่งต่อ，ขณะที่การเรียกร้องในขณะนี้、หนึ่งจดหมาย，แม้แต่ข้อความทางโทรศัพท์มือถือก็เร็วกว่าไมล์ใด ๆ；ก่อนหน้านี้ผู้คนคิดว่าการลงจอดบนดวงจันทร์เป็นการฝันกลางวัน，แต่สิ่งนี้เป็นจริงโดยมนุษย์；ก่อนหน้านี้คนจะรู้สึกว่าการเดินทางไปต่างประเทศต้องใช้เวลาค่อนข้างนาน，หลายเดือน、หลายปีหรือแม้กระทั่งตลอดชีวิต，แต่ปัจจุบันเพียงแค่การบินเพียงไม่กี่ชั่วโมง，คุณจะตั้งรกรากในดินแดนที่แปลกใหม่ได้ง่าย。
       นักเขียนชาวอเมริกัน O'Henry ในนวนิยายของเขา《ใบสุดท้าย》รีบอกเล่าเรื่องราวของปาฏิหาริย์แห่งชีวิต：ในห้องผู้ป่วย，คนไข้ที่กำลังจะตายเห็นต้นไม้นอกหน้าต่างจากห้อง，ใบไม้ร่วงหล่นลงมาทีละใบท่ามกลางสายลมฤดูใบไม้ร่วง。ผู้ป่วยมองใบไม้ร่วงที่หดหู่ตรงหน้า，ร่างกายก็แย่ลงเรื่อย ๆ，วันไม่ดีเท่าวัน。เธอกล่าวว่า：“เมื่อใบไม้ร่วงหมด，ฉันก็จะตายเหมือนกัน。”หลังได้รับแจ้งจากจิตรกรเก่า，วาดด้วยดินสอสีใบไม้สีเขียวเส้นเลือดที่แขวนอยู่บนกิ่งไม้。ใบสุดท้ายไม่เคยร่วงหล่น。เพียงเพราะสีเขียวนี้ในชีวิต，ผู้ป่วยรอดชีวิตอย่างปาฏิหาริย์。
       \#แค่มีความหวังในใจ\#，จะมีปาฏิหาริย์เกิดขึ้น。แม้ความหวังจะริบหรี่，แต่มันคงอยู่ตลอดไป。ชีวิตสามารถมีอะไรได้หลายอย่าง，เนื้อเพลงความหมาย: แต่มันไม่สามารถหมดหวัง。ความหวัง，ชีวิตมีชีวิต。ผู้ที่ไม่เชื่อในปาฏิหาริย์，เป็นไปไม่ได้ที่จะดึงดูดให้เกิดปาฏิหาริย์。เชื่อเรื่องปาฏิหาริย์，เป็นการตีความชีวิตที่สมบูรณ์แบบ。เมื่อเราสร้างชีวิตด้วยอารมณ์ที่สร้างปาฏิหาริย์，รอยยิ้มของเราจะสดใสขึ้น，ชีวิตของเราจะมีความสุขและรุ่งโรจน์มากขึ้น。
       ควรค่าแก่การกล่าวถึง，ปาฏิหาริย์ไม่ได้เกิดขึ้นเพื่อเราโดยเฉพาะ，มันมักจะเกิดขึ้นสองวิธี：วิธีแรกเมื่อเผชิญกับความท้าทายในชีวิต，เรายืนอยู่เหนือมัน，ทำให้ตัวเองเป็นฮีโร่。วิธีที่สองในการสัมผัสความมหัศจรรย์นั้นลึกซึ้งยิ่งขึ้น，ยิ่งทำให้คนส่วนใหญ่คิดยากขึ้นไปอีก，ก็ต่อเมื่อเราเปิดใจ，ถึงจะเข้ามาในชีวิตเรา。แม้จะอยู่ในทะเลทราย，แม้หนามใต้เท้าจะเต็มไปหมด，ตราบเท่าที่เรายังมีความฝันในใจ，มีความหวัง，เราก็จะสบายใจ，เดินเหมือนบิน。ชีวิตนิรันดร์เกิดขึ้นได้เสมอ，ไม่ ขั้วโลก เสมอ ไทย。เชื่อว่าปาฏิหาริย์จะมาถึงโดยไม่คาดคิดในวันหนึ่ง。
       กฎแห่งแรงดึงดูดช่วยให้วงจรชีวิตไม่สิ้นสุด
       ชาร์ลส์ในสหรัฐอเมริกา·Hanil ชี้ให้เห็น，ชีวิตคือการเติบโต，การเติบโตคือการเปลี่ยนแปลง。วัฏจักรทุกๆ 7 ปี นำคนเข้าสู่วัฏจักรใหม่。เจ็ดปีแรกเป็นวัยเด็ก。เจ็ดปีที่สองเป็นวัยรุ่น，หมายถึงจุดเริ่มต้นของความรับผิดชอบของแต่ละบุคคล。เจ็ดปีที่สามหมายถึงวัยรุ่น。ปีที่ 7 นับเป็นความสำเร็จของการเติบโตอย่างเต็มรูปแบบ。เจ็ดปีที่ห้าเป็นช่วงเวลาของการก่อสร้าง，ประชาชนในช่วงนี้จะมีโชคลาภ、ครอบครัวและเด็ก。ต่อไป，จาก35~42อายุ，จากนั้นเข้าสู่ช่วงการตอบสนองและการเปลี่ยนแปลง，ตามด้วยการสร้างใหม่、ระยะเวลาการปรับและพักฟื้น，เพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับระยะเวลา 7 ปีในรอบใหม่，รอบนี้เริ่มต้นจาก50ปี เริ่มต้น。
       กฎของแรงดึงดูดในที่สุดจะนำไปสู่สภาวะที่สมดุลของชีวิต，จำนวนการเคลื่อนไหวที่ทำโดยการกระจายอำนาจหมายความว่าจะต้องมีจำนวนเดียวกันของการเคลื่อนไหวที่ทำโดยการรวมกัน，แม้จะต้องเป็นขบวนการเดียวกัน。เกี่ยวกับเรื่องนี้，เราสามารถยกตัวอย่างการก่อตัวของฟันกรามและการก่อตัวของโมเลกุล。โดยผลลัพธ์ดังกล่าว，ด้านหนึ่งสามารถเพิ่มแนวคิดของเราเกี่ยวกับวิวัฒนาการในท้องถิ่นและการสลายตัวของระบบดาวทั้งหมด，ในทางกลับกันก็สามารถเสริมสร้างแนวคิดของวิวัฒนาการโดยรวมและการสลายตัวที่ยังไม่ชัดเจน。
       Giordano ในอิตาลี·บรูโนเนื่องจากการแสดงความคิดเห็นดังต่อไปนี้，จน1600ปีถูกเผาทั้งเป็นในกรุงโรม。ในความเป็นจริง，คำพูดของเขาเผยให้เห็นวงจรชีวิตที่ไม่มีที่สิ้นสุด。ข้อความนี้เป็น：
       “เมล็ดที่หว่านไว้จะกลายเป็นหญ้าสีเขียวก่อน、รวงข้าว，แล้วกลายเป็นขนมปัง、น้ำผลไม้ที่อุดมไปด้วยสารอาหาร、เลือด、สัตว์、สเปิร์ม、ตัวอ่อน、มนุษยชาติ、ศพ，แล้วก็เป็นดินอีกครั้ง、หินหรืออนินทรีย์อื่น ๆ，เป็นต้น。ดังนั้น，เราตระหนักถึงสิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นจากการเปลี่ยนแปลง，พวกมันยังเป็นสิ่งหนึ่ง，และเหมือนกัน。”
       เพียงแค่เราสังเกตเพียงเล็กน้อยก็จะพบว่า，การย่อยสลายและการฟื้นฟู、การทำลายและการต่ออายุสามารถมองเห็นได้ทุกที่ในวงกลมที่ไม่มีที่สิ้นสุด。ในข้าวซาลาเปาที่เรากิน，ในก๊าซที่เราหายใจออก……เรายังดูดซึมสารอาหารจากสารที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นร่างกายของบรรพบุรุษของเรา。และเราเองให้โลกภายนอกเป็นส่วนหนึ่งของสารที่ประกอบขึ้นเป็นร่างกายของเราทุกวัน，เราจะรีบดึงสารที่คล้ายกัน จากเพื่อนบ้านของเรา。
       เอสเตอร์ในสหรัฐอเมริกา·ฮิกส์และเจอร์รี่·ฮิกส์ได้รับการยกย่องว่าเป็นอาจารย์ที่มีอำนาจมากที่สุดของกฎแห่งแรงดึงดูด。พวกเขาชี้ให้เห็น，หากคุณสามารถสงบสติอารมณ์และคิดให้ดี ๆ เกี่ยวกับแนวคิดเหล่านี้，รวมพวกเขาไว้ในรูปแบบความคิดของตัวเอง，เพื่อเป็นรากฐานสำคัญของชีวิต，คุณสามารถบรรลุความฝันของคุณในช่วงแรกเกิดของคุณ，ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขและมีความสุข。
       ก่อนเกิด，พลังความคิดจากแหล่งกำเนิดของคุณเริ่มมองหาเนื้อสัตว์ที่อาศัยอยู่。
       ก่อนเกิด，ความคิดดั้งเดิมของเธอได้สร้าง“คุณ”แนวคิดของความเป็นจริง。
       กฎแห่งแรงดึงดูด หลังจากรู้สึกถึงการเรียกร้องนี้，ช่วยให้คุณสร้างเนื้อของคุณเอง。
       ในแนวคิดนี้，คุณต้องการขยายชีวิตของคุณอย่างต่อเนื่อง。
       กฎแรงดึงดูดรับรู้ความต้องการเหล่านี้，ช่วยให้คุณตระหนักถึงพวกเขาทีละคน。
       ตอนนี้，\#เธอมีความคิดใหม่ผุดขึ้นมาในหัวอีกแล้ว\#。
       กฎแรงดึงดูดตอบสนองต่อความคิด，สร้างแรงจูงใจให้วงจรชีวิตไม่สิ้นสุด。
       แรงผลักดันที่เกิดจากการตอบสนองของกฎแรงดึงดูดคือกระแสแห่งชีวิต。
       แค่เข้าใจหลักการที่ว่าชีวิตไม่มีวันสิ้นสุด，แนวคิดการขยายชีวิตที่ไม่มีที่สิ้นสุดกลายเป็นเข้าใจง่าย，ก็จะพยายามมีชีวิตที่ยอดเยี่ยมในโลกแห่งความเป็นจริง。เมื่อคุณนึกถึงตัวเองภายใน，มันจะกระตุ้นความปรารถนาที่จะเกิดขึ้นกับคุณในชีวิตเสมอ，แล้วคุณจะรู้สึกถึงแรงผลักดันที่ยิ่งใหญ่ของกระแสชีวิต。ในกรณีฉุกเฉิน，โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อประตูแห่งความตายกำลังจะเปิด，สิ่งนี้ดูเหมือนจะสําคัญเป็นพิเศษ。ราล์ฟ ในเมืองทูอัมบา รัฐควินส์แลนด์ ประเทศออสเตรเลีย·สิ่งที่เกิดขึ้นกับ Weibner。
       มันเป็นเที่ยงคืน1จุด30คะแนน，ในห้องโดยสารของโรงพยาบาล，Two หญิง พยาบาล watching โดย ralph。ในช่วงบ่ายของวันแรก4ที่ \#ครึ่งชั่วโมง\#，โทรศัพท์ฉุกเฉินมาที่บ้านของเขา，อยากให้ครอบครัวของเขาไปโรงพยาบาล。เมื่อพวกเขามาถึงข้างเตียงของราล์ฟ，เขาอยู่ในอาการโคม่า，เขาหัวใจวาย。ครอบครัวอยู่ข้างนอกทางเดิน，ทุกคนแสดงอาการวิตกกังวล，บางคนกังวล，บางคนอธิษฐาน。
       ในหอผู้ป่วยที่มีแสงสลัว，Two หญิง พยาบาล Works Busy--จับข้อมือของราล์ฟคนละข้าง，พยายามสัมผัสการเต้นของชีพจร。เพราะ ราล์ฟ จัดเต็ม6ไม่สามารถออกจากอาการโคม่าได้เป็นเวลา 1 ชั่วโมง，หมอทำทุกอย่างที่เขาสามารถทำได้，แล้วออกจากวอร์ดนี้。
       Ralph Cant ขยับ ที่ ทั้งหมด，อย่างไรก็ตาม，เขาได้ยินเสียงพยาบาล。ในบางช่วงเวลาที่อยู่ในอาการโคม่า，เขาสามารถคิดได้อย่างชัดเจน。เขาได้ยินพยาบาลคนหนึ่งพูดอย่างประหม่า：
       “เขาหยุดหายใจ！คุณสามารถจับชีพจรเต้น？”
       คำตอบคือ：“ไม่สามารถ。”
       เขาได้ยินคําถามและคําตอบเหล่านี้ซ้ําแล้วซ้ําอีก：“ตอนนี้คุณสามารถจับชีพจรเต้น？”“ไม่สามารถ。”
       “ฉันสบายดี，”เขาต้องการ，“แต่ฉันต้องบอกพวกเขา，ยังไงฉันก็ต้องบอกพวกเขา。”
       ในขณะเดียวกันเขาก็รู้สึกตลกกับความเมตตาโง่ ๆ ที่ใกล้เคียงกับพยาบาล。เขาคิดอย่างต่อเนื่อง：“ฉันมีสภาพร่างกายที่ดีมาก，ไม่ใช่กำลังจะตาย。แต่，ฉันจะบอกพวกเขาได้ยังไง？”
       เขาจึงนึกถึงประโยคที่เขาเคยเรียนรู้เกี่ยวกับการกระตุ้นตัวเอง：“หากเชื่อว่าสามารถทำได้，\#เธอจะทำมันให้เสร็จ\#。”เขาพยายามที่จะลืมตา，แต่ล้มเหลว。เปลือกตาของเขาไม่ฟังคำสั่งของเขา。ในความเป็นจริง，เขาไม่รู้สึกอะไรเลย。แต่เขาพยายามลืมตา，จนกระทั่งในที่สุดก็ได้ยินว่า：“ฉันเห็นตาข้างหนึ่งขยับ--เขายังมีชีวิตอยู่！”
       “ฉันไม่ได้รู้สึกกลัว，”ราล์ฟกล่าวในภายหลัง，“ฉันยังคิดว่ามันสนุกแค่ไหน！มีพยาบาลคนหนึ่งตะโกนเรียกฉันว่า：‘นาย Weibner，คุณอยู่ตรงนั้น？……’สำหรับคำถามนี้ฉันจะตอบด้วยการกระพริบเปลือกตาของฉัน，บอกพวกเขาว่าฉันสบายดี--ฉันยังมีชีวิตอยู่。”ดังนั้นหลังจากระยะเวลาค่อนข้างนาน，ราล์ฟเปิดตาข้างหนึ่งด้วยความพยายามอย่างต่อเนื่อง，จากนั้นลืมตาอีกข้าง。
       ในชีวิต，ทุกคนอาจพบกับความโชคร้ายหรือไม่เช่นนั้น。เช่น：ญาติผู้เสียชีวิตอย่างน่าเศร้า、เพื่อนเลิกกัน、ป่วยหนัก……คุณต้องใส่ใจ，ทั้งหมดนี้ไม่สำคัญสำหรับคุณ，ไม่มีบาดแผลร้ายแรงสำหรับคุณ。บาดแผลที่ร้ายแรงที่สุดมาจากส่วนลึกของหัวใจของเรา，มันเป็นหัวใจของเราที่ทำให้เราสิ้นหวัง。เมื่อคุณเข้าใจ，กฎแห่งแรงดึงดูดตอบสนองต่อความคิดของคุณด้วยพลังที่จุดเริ่มต้นของการสร้างโลก，แล้ว，คุณจะมีความเข้าใจที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นเกี่ยวกับแรงผลักดันของกระแสชีวิต。
       สอดคล้องกับธรรมชาติของคุณ，ความสุขในการค้นหาชีวิต
       วิธีการทำงานของกฎแรงดึงดูด，คล้ายกับการส่งและรับคลื่นวิทยุ。ความถี่ของคุณต้องตรงกับความถี่ที่คุณต้องการรับ。คุณไม่สามารถปรับวิทยุเป็น FM87.5กลับต้องการรับเอฟเอ็มเป็น110.7โปรแกรมของสถานีวิทยุ。พลังงานของคุณต้องซิงค์หรือตรงกับความถี่พลังงานของผู้ส่ง。ดังนั้น，ต้องปรับแรงสั่นสะเทือนให้เป็นความถี่เชิงบวก，คุณสามารถดึงดูดพลังงานเชิงบวกเพื่อตอบสนองต่อคุณ。
       ดังนั้น，เราบอกว่าถ้าอยากได้ความสุขและความสำเร็จมากขึ้น，คุณต้องรักษาจังหวะชีวิตของคุณให้กลมกลืนกับจังหวะธรรมชาติของจักรวาล，และสอดคล้องกับกฎหมายแรงดึงดูด。คุณต้องทำให้ตัวเองมีชีวิตอยู่ด้วยความกตัญญูมากขึ้น，มีความสงบเรียบร้อยมากขึ้น，ในสภาวะของการรับรู้ตนเองที่สูงขึ้น。ความสุขเป็นธรรมชาติและสิทธิโดยกำเนิดของคุณ，คุณควรเรียนรู้ที่จะปฏิบัติตามธรรมชาติของคุณ，ใช้สิทธิ์ของคุณ，ทำในสิ่งที่คุณรัก，ความสุขในการค้นหาชีวิต，หาวิธีที่เหมาะสมในการแสดงออก，ยืดเส้นยืดสาย，และช่วยเหลือผู้อื่นอย่างไม่เห็นแก่ตัว，มันเป็นความรับผิดชอบของคุณ。
       ต่อไป，เราเห็นว่าการดูแลเช่นนี้ดึงดูดความสนใจ，และให้เรื่องราวความสุขในชีวิต：
       บนทางหลวงชนบท，โจอี้ ขับ เป็ รถเสีย นี่ ช้า กระแทก ไปข้างหน้า。นี่มันค่ำแล้ว，ประกอบกับมีลมหนาวพัดปกคลุม，เกล็ดหิมะตกลงมา。Flying Snowflake เจาะเข้าไปในรถที่ทรุดโทรม，เขาช่วยไม่ได้ที่จะเล่นหนาว。แทบมองไม่เห็นรถบนถนนสายนี้，ยิ่งไร้เงามนุษย์。โรงงานที่โจอี้ทำงานอยู่ปิดตัวลงเมื่อไม่นานมานี้，เนื้อเพลงความหมาย: หัวใจของเขาอ้างว้างมาก。
       เหมือนมีอะไรอยู่ข้างทาง。Joey ตา，เป็นรถ。เมื่อเข้าใกล้，โจอี้เพิ่งรู้ว่ามีหญิงชราตัวเล็กอยู่ข้างรถ，เธอเต็มไปด้วยริ้วรอย，ตัวสั่นเล็กน้อยท่ามกลางลมหนาว。เห็นโจอี้ยิ้มบนใบหน้า，เธอหลับตาลงอย่างประหม่า。โจอี้เข้าใจความรู้สึกของเธอเป็นอย่างดี，รีบปลอบใจเธอว่า：“ได้โปรดอย่ากลัว，นายหญิง，ทำไมคุณไม่อยู่ในรถ？อุ่นข้างใน。ใช่แล้ว，ผมชื่อโจอี้。”
       ปรากฏว่ายางของเธอแบน，Joey Gets เธอ ใน The รถยนตร์，ปีนขึ้นไปใต้ท้องรถของเธอเพื่อหาสถานที่วางแจ็ค。ข้อเท้าของเขาขาด，เพราะเขาไม่ได้ใส่ถุงเท้า。เพื่อความสะดวกในการทำงาน，เขาถอดถุงมือที่ขาดออก，มือทั้งสองข้างถูกแช่แข็งจนแทบไม่รู้สึกตัว。เขาหอบ，มีน้ำมูกใสไหลลงมาด้วย，ความร้อนเล็กน้อยของการหายใจออกทำให้ความชุ่มชื้นต่าง ๆ บนใบหน้าไม่แช่แข็ง。มือของเขาถู，และไม่สนใจที่จะเช็ดเลือดที่ไหลออกมา。เมื่อเขาทำงานเสร็จแล้ว，มือทั้งสองข้างเปื้อนคราบน้ำมัน，เสื้อผ้าสกปรกมากขึ้น。เมื่อนายโจอี้กระดุมท้ายรถคันดังกล่าว，หญิงชราลงหน้าต่างลง，เล่าด้วยความซาบซึ้งใจว่า，เธอรอมานานกว่าชั่วโมงแล้ว，เธอหนาวและกลัว，เกือบหมดหวัง。หญิงชราถามในขณะที่เปิดกระเป๋าสตางค์：“ฉันจะให้เงินเธอเท่าไหร่？”
       โจอี้ อึ้ง，เขาไม่เคยคิดว่าเขาสมควรได้รับเงินคืน。เขาเคยได้รับความช่วยเหลือจากคนอื่นมาก่อนในยามที่ยากลำบาก，ดังนั้นเขาจึงคิดอยู่เสมอว่า การช่วยเหลือประชาชนที่เดือดร้อนเป็นเรื่องที่สมเหตุสมผล，นั่นคือสิ่งที่เขาทำมาตลอด。โจอี้หัวเราะและพูดกับหญิงชรา：“หากเจอคนที่ต้องการความช่วยเหลือ，แค่ช่วยเขานิดหน่อย。”หลังจากที่โจอี้เฝ้าดูรถหญิงชราขับออกไป，เพิ่งสตาร์ตรถเสียของตัวเอง。หญิงชราขับรถมาตามถนนบนภูเขาหลายกิโลเมตร，มาถึงร้านอาหารเล็กๆ，เธอกำลังจะกิน，และกลับบ้าน。ภายในร้านมีสภาพทรุดโทรมมาก，แสงสลัว。เจ้าของร้านเป็นหญิงสาว，เธอ passionally ให้ เป็ หิมะ สีขาว ผ้าเช็ดตัว，ปล่อยให้หญิงชราเช็ดน้ำหิมะจากเส้นผมของเธอแห้ง。หญิงชรารู้สึกสบายใจในหัวใจ。เธอพบว่าใบหน้าของเจ้าของร้านหญิงคนนี้แม้จะมีรอยยิ้มหวาน，ไม่สามารถปกปิดความเหนื่อยล้าที่รุนแรงของเธอได้。และที่สำคัญ，เธอตั้งครรภ์อย่างน้อย8เดือน，อย่างไรก็ตาม，เธอยังคงยุ่งกับการเสิร์ฟชาและข้าวสำหรับหญิงชรา。หญิงชราก็จำได้ว่า โจอี้。
       หญิงชราอาหารหมดลง，จ่ายเงินแล้ว。เมื่อเจ้าของร้านหญิงนำเงินที่ได้คืนมามอบให้，พบว่าเธอไม่อยู่แล้ว。เห็นเพียงห่อกระดาษเล็กๆ วางอยู่บนโต๊ะอาหาร，เปิดกล่องกระดาษ，ข้างในมีเงินจำนวนหนึ่ง。ยังเหลือโน้ตอยู่บนโต๊ะอาหาร，มันเขียนว่า：“\#ในช่วงเวลาที่ยากลำบาก\#，มีคนช่วยฉัน。และตอนนี้ฉันก็อยากช่วยคุณเหมือนกัน。”เจ้าของร้านสาวถึงกับกลั้นน้ำตาไม่อยู่。
       เธอปิดประตูร้าน，เดินเข้าไปในห้องด้านใน，พบว่าสามีได้ล้มลงไปนอนบนเตียงโดยไม่ทราบสาเหตุขณะที่。เธอไม่สามารถปลุกเขาได้。เขาหางานทำ，บ้าไปแล้ว。เธอ เบา ๆ จูบ เธอ hubby หยาบคาย หน้า front，พึมพำ：“ทุกอย่างจะเรียบร้อย，ที่รัก，โจอี้……”
       หลังจาก Joey ตื่นขึ้นมา，ภรรยาบอกเขาว่า：“โจอี้，วันนี้ หญิงชรามาที่ร้านอาหาร，เธอดูเหนื่อยมาก。หลังจากรับประทานอาหารเสร็จ，เมื่อฉันหาเงินทอนให้เธอ，\# เธอไม่รู้จะไปไหนแล้ว \#，เธอทิ้งโน้ตไว้。”บอกว่าภรรยาดึงโน้ตออกมาให้โจอี้，“นี่คือโน้ตที่หญิงชราทิ้งไว้，มีเงินจำนวนหนึ่งห่ออยู่ภายใน,ขณะที่。”หลังจากที่โจอี้อ่านโน้ตเสร็จ，อดไม่ได้ที่จะคิดถึงหญิงชราที่ตัวเองช่วยเหลือในวันนี้，Joey ถาม：“คุณจำได้ไหมว่าเธอดูเป็นยังไง？”ภรรยา คิดว่า แล้ว พูดว่า：“เธอ สั้น อ้วน，ใบหน้าที่เต็มไปด้วยริ้วรอยเต็มไปด้วยรอยยิ้มจาง ๆ。ถึงแม้ว่าเธอจะดูอ่อนแอ，แต่เธอช่วยเรา。”หลังจากที่โจอี้ได้ฟัง，หัวเราะ，เขาพูดกับภรรยา：“ที่รัก，มีคนดีมากมายในโลก，เราจะได้รับการดูแลและความช่วยเหลือจากพวกเขาอย่างแน่นอน，ดังนั้นเราจะมีความสุข，เรายังต้องช่วยเหลือผู้คนมากขึ้นในภายหลัง，ทำให้พวกเขามีความสุข。”ภรรยาพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม。
       ตามกฎของแรงดึงดูด，เมื่อเรากลายเป็นคนที่มีความสุขมากขึ้น、เมื่อปัจเจกบุคคลที่มีความกตัญญูมากขึ้น，เราได้สร้างความถี่การสั่นสะเทือนที่สอดคล้องกับทุกสิ่งที่ดี，จักรวาลจะได้รับความถี่นี้，เราจะดึงดูดความสุขและความอุดมสมบูรณ์มากขึ้น，ทางนี้，โลกของเราจะดีขึ้นและดีขึ้น。คุณเห็น，พลังของเรายิ่งใหญ่แค่ไหน，เรากำลังแปลงพลังงานของจักรวาลทั้งหมดให้เราใช้！